انعقاد در فرآیند تصفیه فاضلاب

انعقاد نقش مهمی در فرآیند تصفیه فاضلاب ایفا می کند و امکان حذف و آبگیری جامدات ، تصفیه آب ، نرم شدن آهک و ضخیم شدن لجن را فراهم می آورد.

با کمک سایر مواد شیمیایی تخصصی و روش‌های فیلتراسیون مکانیکی ، منعقد کننده ها به شرکت ها کمک می کنند تا منبع ثابت و قابل اطمینان آب تمیز را برای پشتیبانی از فرایندهای صنعتی خود حفظ کنند.

انعقاد در تصفیه فاضلاب از زمان های قدیم برای تصفیه آب استفاده می‌شده است – ۲۰۰۰ سال قبل از میلاد ، زمانی که مصری ها از بادام برای تصفیه آب رودخانه استفاده کردند.

همچنین شواهدی وجود دارد که نشان می دهد رومیان در حدود سال ۷۷ قبل از میلاد از زاج به عنوان منعقد کننده استفاده می کردند.

امروزه انعقاد و لخته سازی هنوز اجزای ضروری فرآیندهای تصفیه آب هستند ، به عنوان مثال : برای کاهش کدر شدن آب در عملیات تصفیه فاضلاب ، نیاز به انعقاد برای حذف فسفر شیمیایی و کاهش مواد جامد معلق دارد.

انعقاد چیست؟

انعقاد یک فرایند شیمیایی ساده است که شامل ترکیب مواد نامحلول با دستکاری بارهای ذرات ، افزودن نمک های آهن یا آلومینیوم ، مانند سولفات آلومینیوم یا سولفات آهن به یک جریان فاضلاب است.

هدف اصلی استفاده از یک ماده منعقد کننده علاوه بر حذف ذرات ریز از سوسپانسیون این است که این فرآیند باعث کدر شدن کمتر آب است، یعنی آب شفاف تر می شود.

با بار مثبت منعقد کننده ، ذرات دارای بار منفی در آب خنثی می شوند. این امر باعث می شود که مواد معلق موجود در آب به یکدیگر متصل شوند و به لانه های بزرگتری تبدیل شوند.

این توده های بزرگتر شروع به ته نشینی در پایه منبع آب می کنند. هرچه اندازه ذرات بزرگتر باشد ، توده سریعتر ته نشین می‌شود.

انعقاد به حذف تعدادی از آلاینده های مختلف که باعث کثیف شدن یا سمی شدن آب شما می‌شوند کمک می کند ، از جمله:

• ترکیبات آلی و برخی مواد آلی محلول ، که معمولاً به آنها مواد طبیعی آلی (NOM) یا کربن آلی محلول (DOC) گفته می شود.
• مواد معدنی معلق مانند آهن و برخی فلزات رسوب می کنند.
• برخی از ویروس ها و باکتری ها.

از طریق انعقاد ، منابع صنعتی برای فیلتراسیون مکانیکی آسان در حالت شیمیایی کاملی قرار می گیرند.

هنگامی که لخته ها در انتهای صاف کننده قرار می گیرند ، تجهیزاتی مانند فیلتر پرس می توانند آن توده های بزرگتر ذرات تجمع یافته را گرفته ، آنها را خارج کرده و آب تمیز را به سیستم شما بازگردانند.

هنگامی که این فرآیند تصفیه فاضلاب با هم استفاده می‌شود ، منعقد کننده ها ، شفاف کننده ها و پرس های فیلتر حداکثر میزان بازیابی آب را با بیش از ۹۵ درصد ارائه می دهند.

با آب بسیار کمی که در واقع با مواد جامد تخلیه می شود ، می توانید یک فرایند تقریباً حلقه بسته ایجاد کنید.

---

درخصوص کارکرد لجن روب ها در تصفیه فاضلاب بیشتر بدانیم

---

در تصفیه آب از چه مواد منعقد کننده استفاده می شود؟

به منظور استفاده از انعقاد در تصفیه آب ، باید از مواد منعقد کننده برای شروع شیمیایی این فرآیند استفاده کنید.

این مواد شیمیایی خاص باید بر اساس تجزیه و تحلیل ذرات جامدات محلول/معلق شما مطابق با کیفیت خاص آب شما فرموله شود.

بزرگترین عامل در انتخاب یک ماده منعقد کننده ، انتخاب بین منعقد کننده های آلی و معدنی است.

انعقاد کننده های رایج

انعقاد آلی

بهتر است از منعقد کننده های آلی برای جداسازی جامد از مایع استفاده شود. همچنین گزینه های خوبی برای استفاده در هنگام کاهش تولید لجن هستند.

این منعقد کننده ها از نظر طبیعت ارگانیک ، مزایای بیشتری را در کار با دوزهای کمتر و هیچ تاثیری بر pH آب شما نمی‌گذارند.

منعقد کننده های آلی به طور معمول بر اساس فرمول های زیر وجود دارند:

PolyAMINEs و PolyDADMACs

این منعقد کننده های کاتیونی تنها با خنثی سازی بار کار می کنند و بیشترین استفاده از منعقد کننده های آلی را دارند.

 PolyAMINE ها و PolyDADMAC ها بار منفی کلوئیدها را در آب خنثی و یک توده اسفنجی به نام “microfloc” ایجاد می کنند.

از آنجا که آنها فقط از طریق خنثی سازی بار منعقد می شوند ، هیچ مزیتی در رابطه با مکانیزم رفت و برگشت (که بعداً با منعقد کننده های معدنی توضیح داده شد) ارائه نمی دهند.

ملامین فرمالدئیدها و تانن ها

این منعقد کننده های طبیعی تا حدودی مشابه منعقد کننده های غیر آلی عمل می کنند زیرا هم مواد کلوئیدی را در آب منعقد می کنند و هم باعث تجمع رسوب خود می شوند.

این رسوب جارو در حالی که ذرات ناخواسته را در آب شما منعقد می کند ، می تواند مواد آلی مانند روغن و گریس را جذب کند.

از آنجا که رسوب همه چیز را به غلظت کم رطوبت می رساند ، این منعقد کننده ها برای عملیات تولید لجن خطرناک مانند آنچه در پالایشگاه های نفت یافت می شود ، عالی هستند.

مزایای اصلی منعقد کننده های آلی عبارتند از: دوز کمتر ، حجم کمتر لجن تولید شده و تاثیری بر pH ندارد.

انواع اصلی منعقد کننده های غیر آلی عبارتند از:

سولفات آلومینیوم (آلوم)

زاج به عنوان یکی از رایج ترین مواد شیمیایی تصفیه آب که در فرآیندهای صنعتی مورد استفاده قرار می گیرد ، از سوی بسیاری از افراد به عنوان ماده منعقد کننده انتخاب می شود.

شکل کریستالی زاج که به صورت مایع تولید می شود ، هنگامی که مایع کم آب شود ، ایجاد می شود.

لازم به ذکر است که زاج خفیف خطرناک است و اثرات بهداشتی/خوردگی مشابه اسید سولفوریک رقیق شده دارد.

کلرید آلومینیوم

این ماده منعقد کننده مشابه زاج عمل می کند ، اما گرانتر ، خطرناک و خورنده است.

به این ترتیب ، معمولاً فقط در فرآیندهایی که نمی توان از زاج استفاده کرد ، به عنوان گزینه دوم انتخاب می شود.

پلی آلومینیوم کلراید (PAC) و آلومینیوم کلرو هیدرات (ACH)

این منعقد کننده های معدنی به بهترین وجه برای تامین منابع اولیه آب استفاده می شود.

سولفات آهن

سولفات آهن شبیه منعقد کننده‌های آلومینیوم عمل می‌کند. معمولاً سولفات آهن در مواردی که به مواد احیاکننده احتیاج دارید یا یون‌های آهن محلول اضافی مورد نیاز است، انتخاب خوبی است.

کلرید فریک

از آنجا که به عنوان یک ضایعات از عملیات تولید فولاد تولید می شود ، کلرید فریک کم هزینه ترین منعقد کننده غیر آلی است.

با این حال ، از آن فقط در تاسیساتی استفاده می شود که می توانند آن را به عنوان خورنده ترین و خطرناک ترین منعقد کننده غیر آلی کنترل کنند.

وقتی ماده منعقد کننده مناسب را داشتید ، این مواد شیمیایی را به آب کثیف خود اضافه کرده و به سرعت مخلوط کنید. به این ترتیب ، ماده منعقد کننده به سرعت و به راحتی در سراسر آب پخش می شود.

باقیمانده یا محصولات جانبی این منعقد کننده ها عموماً مشکلی در کیفیت آب ایجاد نمی کنند ، به شرطی که به درستی و با دوز مناسب استفاده شوند.

به همین دلیل مشورت با یک متخصص در فرآیند تصفیه فاضلاب بسیار مهم است.

متخصصانی که تجربه تصفیه فاضلاب را دارند حتی می توانند فرآیند انعقاد را تنظیم کنند تا مواد شیمیایی منعقد کننده در طول فیلتراسیون با فلوک حذف شوند.