فرآیند تصفیه آب و فاضلاب صنایع غذایی از اهمیت بالایی برخوردار است.
آب تصفیه نشده میتواند محصول نهایی را دچار تخریب کند و فاضلاب مواد غذایی حاوی بقایایی است که اکسیژن موجود در جریان های دریافتی را تخلیه می کند.
در کارخانه های فرآوری مواد غذایی ، استفاده از آب با تهویه مواد اولیه مانند خیساندن ، تمیز کردن ، ترمیم و سرد کردن شروع می شود.
این امر با خنک سازی، ضد عفونی کردن، تولید بخار برای عقیمسازی، برق و حرارت دادن به فرآیند و در نهایت استفاده مستقیم”در فرآیند” ادامه مییابد.
طبقه بندی آب که در صنایع غذایی و آشامیدنی استفاده می شود براساس اهداف کلی ، فرآیند ، خنک کننده و خوراک دیگهای بخار دسته بندی ها میشود.
دراین میان شرایط بهداشتی همیشه موضوع نگرانکننده محصولات غذایی ایجادشده در فرآیند تولید بودهاست.
روش ضد عفونی از طریق کلرزنی سریعترین وسیله برای ضد عفونی فاضلاب بوده است. که به دلیل محصولات جانبی فرآیند کلر زنی و نگرانی های سمی که کلر باقیمانده برای آبزیان ایجاد میکند مورد انتقاد قرارگرفتهاست.
دو روش اصلی ضدعفونی کنندهی فاضلاب بدون استفاده از روش کلرزنی ، ضد عفونی با ازن یا ضد عفونی با اشعهی ماوراء بنفش (UV) است.
برای آشنایی با ضرورت کلرزنی کلیک کنید….
ازن زدایی با همان اصول کلرزنی کار میکند، اما در فاضلاب تصفیهشده باقیماندهای نمیماند و به اندازه محصولات جانبی توسط ضدعفونی توسط کلرزنی تولید نمیشود.
در تصفیه آب و فاضلاب صنایع غذایی با کاربردهای آب آشنا خواهیم شد:
آب با کاربرد عمومی
آب با هدف عمومی شامل تمام آب مورد استفاده در شستشو و تمیز کردن مواد اولیه ، تجهیزات فرآوری ، تاسیسات کارخانه و تجهیزات جانبی است.
این ماده در بیشترین مقدار استفاده میشود. و قابل نوشیدن، شفاف، بی رنگ و عاری از آلودگیهایی باشد که بر طعم یا بو تأثیر میگذارند. در این حالت کلرزنی معمولاً تنها روش تصفیه فاضلاب مورد نیاز است.
مهمترین مزیت کلرزنی آب در کارخانه برای استفاده عمومی، کاهش میکروب در مواد اولیه، محصولات آمادهشده و سطوح تجهیزات در تصفیه خانه است.
هیچ اقدامی به اندازه کنترل میکروارگانیسم ها برای پردازش غذا و نوشیدنی مهم نیست.
فرآیند استفاده از آب
آبی که برای پخت و پز استفاده می شود یا مستقیماً به محصول اضافه می شود ، باید دارای کیفیت کافی باشد تا کیفیت محصول نهایی را کاهش ندهد.
این کیفیت شامل مواد معدنی محلول است که آب را بیش از حد سخت می کند و یا بر طعم آن تأثیر می گذارد.
بیشتر بخش محصول در تولید نوشیدنی از آب فرآوری تشکیلشدهاست ، بنابراین تصفیه آب برای دستیابی به هدف برتر در چشایی از اهمیت ویژهای برخورداراست.
غالباً ، تصفیه بیش از حد لازم در رعایت استانداردهای آب آشامیدنی سالم برای کیفیت ثابت ضروری است.
بعنوان مثال فرآیندهای تصفیه ای که در آب بطری استفاده می شود اغلب شامل نرم سازی ، اسمز معکوس و دیونیزاسیون است. بسیاری از نوشیدنی های دیگر نیز به تصفیه مشابهی نیاز دارند.
آب سخت حاوی مواد معدنی است که می تواند بر بافت مواد اولیه مورد پردازش مانند سبزیجات خاص تاثیر بگذارد.
همچنین آهن ، منگنز یا سولفات می تواند تأثیر نامطلوبی بر طعم محصول داشته باشد.
روش های مورد استفاده برای گندزدایی شامل: روش شیمیایی ، حرارتی ، پرتودرمانی و التراسونیک یا اختلال سلول است.
آب خنککننده
در فرآیند تصفیه آب و فاضلاب صنایع غذایی، آب خنککنندهای که با محصولات غذایی یا ظروف مهر و موم نشده تماس ندارد. لازم نیست که قابل آشامیدن باشد. یا نیاز آب فرآوریشده را برآوردهکند. زیرا ازبینبردن موادمعدنی لکهدار و بو بسیارمهم نیست.
با این حال ، جلوگیری از تجمع مواد در لوله و تجهیزات مهم است ، به ویژه هنگامی که آب خنک کننده بازیافت میشود.
کارآمدترین سیستم های پردازشی شامل مدارهای بازیافت برای کاهش اتلاف آب خنک کننده و در نتیجه کاهش هزینه های پردازش است.
آب آشامیدنی، حتی از منابع عمومی، غالباً مجبور به تصفیه اضافی (نرم کردن) می شود تا از رسوب برای خنکسازی جلوگیریکند.
آب منبع شوفاژخانه
این آب به حذف و تصفیه سختیها بستگیدارد. و ممکن است تنها فرایند تصفیه آب باشد. اگر این آب با غذا تماس نداشته باشد ، لازم نیست که قابل شرب باشد.
آب تغذیه برای دیگهای بخار فشار قوی نیاز به حذف کلیه مواد جامد محلول دارد. تقریباً در تمام آب باید مواد معدنی از طریق تصفیه اضافی حذف شود تا برای خوراک دیگ بخار مناسب باشد.
میکروارگانیسمها نه تنها می توانند در آب رنگ و بو ایجاد کنند. بلکه اگر در فرآیند تولید وارد شوند. میتوانند تجهیزات و محصول نهایی را نیز آلودهکنند.
آلودگی فرآیند میتواند باعث آسیبرساندن و خراب شدن مواد غذایی شود. اگر باکتری های بیماری زا در این آلودگی وارد شوند ، مسمومیت غذایی ایجاد می شود.
فاضلاب موادغذایی
فاضلاب مواد غذایی حاوی بقایایی است که اکسیژن موجود در جریان های دریافتی را تخلیه می کند.
تقاضای اکسیژن شیمیایی (COD) و تقاضای اکسیژن بیوشیمیایی (BOD) اندازه گیری های رایجی است که برای تعیین کیفیت آب استفاده می شود.
آنها قدرت جریان زباله را با اندازه گیری اکسیژن مورد نیاز برای تثبیت ضایعات اندازه گیری می کنند.
COD و BOD برای صنعت فرآوری موادغذایی مهم هستند. زیرا میتوانند برای نشاندادن محصول از دسترفته و اقدامات بیهوده استفاده شوند.
سطح بالای BOD و COD نشاندهنده افزایش مقادیر محصول از دسترفته در جریان زباله است. اندازهگیری در مکانهای مختلف فرآیند، میتواند به یافتن منابع زباله کمککند.
در هر مرحله از یک عملیات خاص پردازش مواد غذایی ، رابطه بین BOD و COD نسبتاً سازگار است. با این حال، نسبت این دو معیار بسته به نوع محصول بسیار متفاوتاست.