انواع مختلفی از مواد شیمیایی برای کمک به عملیات آب شیرین کن صنعتی و نمک زدایی به کار می رود. و از رسوب گیری جلوگیری می کند. بنابراین، اندازه بازار تصفیه شیمیایی چقدر بزرگ است؟ شرکت های فعال در این بخش در حال حاضر با چه چالش هایی روبرو هستند؟و غشاهای بهبودیافته که نیاز به تمیزکردن کمتری دارند. چه تأثیری بر تجارت شیمیایی دارند؟
طیف گسترده ای از مواد شیمیایی به طور گسترده در تجارت نمک زدایی و تصفیه آب استفاده می شود. مواد مورد استفاده معمولاً در یکی از دو گروه اصلی قرار می گیرند.
گروه اول که به عنوان مواد شیمیایی «آنلاین» شناخته میشود، شامل منعقدکنندهها، لختهسازها، عوامل کلرزنی و کلرزدایی و بیواسیدها است.گروه دوم که اغلب مواد شیمیایی«آفلاین»نامیده میشود. شامل تعداد زیادی مواد شیمیایی قویتر است. که میتوانند برای اهداف مختلفی مانند حل کردن رسوبی که در حین کار به غشاهای فیلتراسیون متصل میشوند.استفاده شوند.
مصرف جهانی مواد شیمیایی
با استفاده از آخرین دادههای موجود تخمین زده میشود که بین سال های ۲۰۱۰ تا ۲۰۱۵، مصرف کلی جهانی مواد شیمیایی تصفیه آب با رشد ۳.۲ درصدی در سال به حدود ۱۲.۴ میلیارد دلار رسیده است. کلراب همچنین پیشبینی میکند که این رشد چشمگیر هر سال حدود ۶.۱ درصد در چین خواهد بود.، با پیشبینی مصرف در سایر «بازارهای اصلی پیشرو» – به میزان ۵ درصد در سال تا سال ۲۰۱۵ در آمریکای جنوبی، ۲.۹ درصد در سال. در آمریکای شمالی و ۲.۲ درصد در سال در اروپا.
برای مطالعه بیشتر می توانید تغییرات جهانی قیمت مواد اولیه صنایع غذایی در سال ۲۰۲۱ را مطالعه کنید.
بازار مواد شیمیایی مورد استفاده در آب شیرین کن صنعتی برای بازدارندههای رسوب، بیوسیدها و پاککنندهها تقریباً ۶۰۰ میلیون دلار است.
فرآیند نمک زدایی بر اساس نوع نیروگاه به کاربردهای حرارتی و غشایی تقسیم می شود. و بیشتر در خاورمیانه، شمال آفریقا، جنوب اروپا، ایالات متحده، آسیای جنوب شرقی و استرالیا استفاده می شود.
بیش از ۷۰ درصد از تولید آب شیرین کن صنعتی حرارتی در آب آشامیدنی و کمتر از ۲۰ درصد برای کاربردهای صنعتی استفاده می شود.
چالش
یکی از چالش های اصلی که در حال حاضر این بخش با آن مواجه است، تغییر منابع آب خوراک است. این با این واقعیت همراه است که منابع آب “تحت فشار بیشتری قرار دارند. و قوانین زیست محیطی “پروژه ها را برای صرفه جویی و بازیابی درصد بیشتری از آب هدایت می کند”. در نتیجه، «اپراتورها مجبورند سیستمهای غشایی را بر روی آب تغذیه با کیفیت پایینتر با نرخ بازیافت بالاتر اجرا کنند».
تاثیر فناوری فیلتراسیون غشایی بهبود یافته
برای برخی، استفاده از مواد شیمیایی در تصفیه آب به دلایل متعددی از جمله تولید معرف، خطرات بهداشتی و تولید CO2، و همچنین برای خطرات بالقوه مرتبط با حمل و نقل، ذخیره سازی، دوز و تصفیه لجن مشکل ساز است. چنین ملاحظات زیست محیطی به این معنی است که بسیاری از شرکت ها در صنعت در حال حاضر در حال تلاش برای پایان دادن به استفاده از فرآیندهای شیمیایی و جایگزینی آنها با فرآیندهای طبیعی بیولوژیکی و فیزیکی هستند.
آیا می توانم از اسید سیتریک برای رسوب زدایی/تمیز کردن غشای اسمز معکوس (RO) استفاده کنیم؟
اسید سیتریک یک اسید آلی است که اغلب برای حذف رسوب کربنات کلسیم و هیدروکسید آهن استفاده می شود. اسید سیتریک در حذف املاح فسفاته مانند کلسیم و فسفات آهن چندان موثر نیست. نمی توان از آن برای حل کردن فلس های سولفات یا سیلیس استفاده کرد و برای حذف بیوفیلم بی اثر است.
اگرچه اغلب برای حذف مواد آلی توصیه می شود.، اما به دلیل پروتونه شدن گروه های عاملی کربوکسیلیک اسید در مواد آلی طبیعی (NOM) در محیط pH پایین ایجاد شده توسط اسید سیتریک، بسیار موثر نیست. به همین دلیل، تلاش برای تمیز کردن در pH پایین در صورت وجود مواد آلی میتواند NOM را به غشاء فشرده کند. و منجر به ایجاد رسوبی شود که تمیز کردن آن دشوارتر یا حتی غیرقابل برگشت است.
برخی از عوامل ضد انباشتگی موجود در اسید سیتریک می توانند به عنوان رسوب غشایی عمل کنند. بنابراین همیشه استفاده از مواد ضدعفونی کننده مخصوص RO ایمن تر است. علاوه بر این، در ایالات متحده، قیمت اسید سیتریک به دلیل عوارض ضد دامپینگ اعمال شده بر واردات افزایش یافته است. به همین دلیل، استفاده از اسید سیتریک به جای مواد شیمیایی مخصوص تمیزکننده که در طیف وسیع تری موثرتر هستند. و هزینه مشابهی دارند، منطقی نیست. منبع
برای مطالعه بیشتر در مورد سیتریک ماده کلیدی در اقتصاد زیستی کلیک کنید
بسار آموزنده و مفید. شرکت ما با شرکت شما همکاری داشته و بسیار از طراحی و ساخت و عملکرد سیستم راضی میباشد.